بسم الله الرحمن الرحيم
ــــــــــــــــــــــــــ
بصراحه مش عارف أعمل ايه ولا حتى أكتب ايه؟
لكن حسيت أنى مش لاقي حاجه أعملها أو حد أكلمة فقلت أقضيها كتابه و خلاص
لعل و عسى الواحد خنقته دي تفك
حاسس كده أنى عايز اسافر أو أشوف ناس معرفهمش
مش معنى كده أن الناس اللى أعرفهم وحشين
لكن أنا عايز حد معرفوش و السلام
حد احكيله على البلوة اللى انا فيها
أنا يا شباب مش عارف أفرح
ولا عارف أحب و أتحب زي خلق الله
شباب
شباب مين؟
هو انا بكتب لمين أصلا
أنا أساسا بكلم نفسي
شوف يا أسامة
فى الحقيقة
انت بقيت جعان تمثيل لدرجة أنك بتمثل على روحك
على الناس و أصحابك عمال تقول بكره أقف على المسرح و أقول كل اللى فى نفسي
أمثل و أزعق و اموت
كالعاده يعني
أقول حاجات أبكي فيها البكاء اللى مش قادر أعمله قدام الناس
او أغني و الناس تسمع و تقول ايه الصوت الزباله ده
او ايه الصوت الحلو ده
مش هتفرق
المهم انى أقول و أقف على المسرح و النور ينور و المزيكا تشتغل
و الناس تسكت و تسمعنى
انا و الفرقه
أصحابي
مش عارف التمثيل لسه واكلهم ولا لا
بس اللى أكيد ان أضواء المسرح بقت حاجه مهمة بالنسبة للي بيجربها مره واحده حتى فى حياته
أنك تحس أن تعبك له قيمة و أن الماس فرحانه بيه و مبهوره فى الوقت نفسه بكل حاجه أنت فكرت فيها
و لسان حالها بيقول أنهم فرحانين و إنهم يتمنوا يبقوا مكانك
و تلاقي الفرحه في عينيهم و هما بيسقفوا ليك و الشغل اللى أنت عملته فى شهريت تلاته و طلع قدامهم فى ساعه أو اتنين
عجبهم جدا و مجهودك بقاله معنى
يا أسامة انت لو فضلت تكلم نفسك كده كتير هتتجنن
خليك عاقل و كفايه كده
بس أبقى أكتب تاني لما تحب تعمل كده
أحسن تطق و تموت
و تتحسب على الفن شهيد و انت اللى لسه فى الفن نونو
يلا المهم خلينا فى اللى احنا فيه أنا هروح أكمل مذاكره بقه
سلام يا أسامة
No comments:
Post a Comment